Na knokkelkoorts komt kunst
In 2018 loopt de Amsterdamse student Warsha Krishnasing (35) tijdens een vakantie op Sint-Maarten het knokkelkoortsvirus op. Na drie jaar revalideren komt ze via Welzijn op Recept terecht bij een kunstatelier. “Als ik schilder denk ik nergens anders aan.”
Warsha Krishnasing
5 oktober 2023
Woensdagochtend 9.31 uur een appje: “Ik zet even mijn scooter op slot. Kom eraan.” Door de vele wegonderbrekingen weet je tegenwoordig nooit hoe laat je drie straten verderop in Amsterdam aankomt. Toch waarschuwt Krishnasing vast dat ze een minuut later is. “Mijn hele revalidatieproces draaide om één ding: beter worden. Ik volgde een efficiënt opgesteld schema waarin van uur tot uur stond welke ademhalingsoefeningen, fysiotherapie en groepsbehandelingen ik had. Dat schemadenken zit er nog steeds in.”
Van aquarel tot zelfportret
Krishnasing zocht aan het eind van haar revalidatieproces een ‘leuke’ dagbesteding. Iets waardoor ze weer in contact met anderen mensen komt, want door haar ziekte zette ze tijdelijk haar studie biomedische wetenschappen stop. Familie en vrienden wonen ver weg en het Coronavirus heerst, waardoor mensen ontmoeten minder vanzelf gaat.
Via revalidatiecentrum Reade komt ze terecht bij een buurthuis en vervolgens bij een maatschappelijk werker, een welzijnscoach en uiteindelijk bij kunstbemiddelaar Monica Schokkenbroek. Die neemt haar mee naar een creatief atelier in het Oostelijk Havengebied in Amsterdam. Krishnasing probeert er van alles uit: van aquarellen, tot wolprikken en een zelfportret van gevonden papier. “Monica laat me helemaal vrij in wat ik doe.”
Sinds 2022 bieden 5 stadsdelen in Amsterdam het arrangement kunst en cultuur van Welzijn op Recept aan. De eerstelijnshulpverlener verwijst iemand die een dagbesteding zoekt door naar een welzijnscoach. Bij interesse in kunst en cultuur schakelt de coach een kunstbemiddelaar in. Deze is op de hoogte van het aanbod in de wijk, zoekt met de deelnemer naar de juiste kunstbeleving en monitort hoe diegene dit ervaart. De welzijnscoach en de kunstbemiddelaar houden hierover met elkaar contact.
Meer weten? Kom op 16 november naar de inspiratiemiddag De kracht van kunst en cultuur en meld je hier aan.
“In het creatieve atelier gaat iedereen zijn eigen weg en toch zijn we samen bezig. Kunst verbindt me met mezelf én met de ander. De cursisten weten wat iemand meemaakte in het leven, waardoor ze elkaar begrijpen. Mensen raakten bijvoorbeeld in isolement nadat ze hun werk of een dierbare verloren. Of voelen zich down sinds ze met pensioen zijn. We bieden een luisterend oor, geven advies. Mensen zijn heel open en durven te discussiëren. De band die we met elkaar opbouwden motiveert me om elke week te gaan.”
“Als ik kunst maak, dan begin ik gewoon en kijk waar het naartoe gaat. Niets staat vast. Ik richt me volledig op: wat vind ík leuk om te doen?”
Warsha Khrisnasing
Sneller doorverwijzen
“Pas ik wel in de groep?” Was de belangrijkste vraag die Krishnasing stelde, op het moment dat ze op zoek ging naar een creatieve activiteit. “Zouden mensen me accepteren? Open ontvangen?”
“Het was de periode van corona. We gingen in en uit lockdowns. Sommige kunstorganisaties waren dicht. De cursussen die doorgingen zaten snel vol. Zoeken naar een hobby die bij me past kostte energie. Weinig mensen met een chronische aandoening krijgen dit zelfstandig voor mekaar.”
Het kunstarrangement van Welzijn op Recept met een welzijnscoach en een kunstbemiddelaar die goed op de hoogte is van wat er allemaal te doen is in de wijk, biedt soelaas. Krishnasing: “Maak dit veel breder bekend onder maatschappelijk werkers en medewerkers van revalidatiecentra en buurthuizen. Dan kunnen ze mensen sneller doorverwijzen. Als je makkelijker vindt wat je interesseert en waar je kwaliteiten liggen, dan krijg je energie terug en kun je je leven weer oppakken.”