11 juli 2024

Naast Welzijn op Recept zijn er drie andere interventies in de monitor: Jongerenwerk bijeenkomsten, Actieve leefstijl (ALI) en Jongerenwerk coaching, dat in de plaats gekomen is van ‘Bewonersinitiatieven’, omdat deze op inhoudsniveau te veel verschilden per wijk.
 
De afgelopen anderhalf jaar werkte een datateam van de gemeente aan een nieuwe versie van de monitor, die door technische imperfecties nog niet op het niveau is waar projectleider Hugo Rensink op hoopte. Niettemin geeft de monitor voldoende stof om een goed gesprek over WoR te voeren. Wat gebeurt er in welke stadsdelen? Wie bereiken we? Waar bieden we de meeste ondersteuning? Wie verwijst mensen door?
 

In ontwikkeling: VNG-dashboard koppelen aan de monitor

De VNG bekijkt welke wijken het meeste voordeel kunnen behalen op het snijvlak zorg en welzijn. Per wijk is er een kwetsbaarheidscijfer. De gemeente wil inventariseren welke wijken kwetsbaar zijn en relatief weinig WoR-deelnemers hebben, en andersom: welke wijken die niet zo kwetsbaar zijn hebben relatief veel patiënten? Zouden we iets moeten ondernemen op een dergelijke onevenredigheid? Ook vragen ze zich af of de gemeentelijke indicatoren om kwetsbaarheid in kaart te brengen, zoals opleiding en inkomen, de juiste zijn. Hugo Rensink vraagt wie van de aanwezigen hierover meer data wil aanleveren en wie hierover gesproken wil worden. Er melden zich drie mensen aan. Wordt vervolgd dus!
 

Opvallende ontwikkelingen
 

1.         Actieve huisartsenpraktijken
Huisartsenpraktijk Sarphatipark verwijst veel door. Zij hebben een jong, enthousiast team van huisartsen dat zich bewust is van de sociale kant van de patiënt die binnenkomt. Vorig jaar organiseerde de praktijk in Zuid een voorlichtingsbijeenkomst over WoR waar 40 huisartsen op af kwamen. Hierna stelden ze voor om 1 x per kwartaal op wijkniveau samen te komen om een casus te bespreken. Dit is een vliegwiel geweest. Overigens zijn de meeste doorverwezen mensen hier iets jonger – 50 – dan het stedelijk gemiddelde. Het gaat om mensen die een midlifecrisis of burn-out hebben, of ziek geworden zijn.
Ook huisartsenpraktijk Om de hoek in Noord verwijst veel door. 
 
Er wordt gesuggereerd vanuit Zuidoost om enthousiaste huisartsen in te zetten om andere huisartsen te stimuleren om ook meer gebruik te maken van WoR.
 
Expats
De laatste 1,5 jaar melden veel expats zich in Zuid. Er volgt een korte discussie of WoR wel bedoeld is voor deze groep. Ze wonen tijdelijk in Amsterdam, hebben een ander aanbod nodig dat bijvoorbeeld Engelstalig is en huisartsen geven aan dat ze de zorg verstoppen.
De expats die zich melden zitten in een dip omdat ze hun draai niet kunnen vinden, bijvoorbeeld omdat ze weinig sociale contacten hebben en/of omdat hun partner een drukbezette baan heeft. Deze groep weet minder goed hoe het in Nederland werkt met huisartsen en de sociale basis. Huisartsenpraktijk Sarphatipark geeft nu eerst een Engelstalige folder en als de patiënt terugkomt, dan koppelt ze diegene aan een welzijnscoach.
In Zuidoost zien ze een toename van internationale studenten van de UvA, die moeten wennen aan de cultuur en maatschappij hier en weinig sociale contacten hebben. Voor deze groep organiseert de welzijnscoach nu specifieke activiteiten zoals een vrimibo met spelletjes.
 
Hoger opgeleiden
In West worden vaker hoger opgeleiden doorverwezen. Zij haken vaker dan anderen af. De reden hiervoor kan zijn dat het aanbod te laagdrempelig is.
 
Paramedici

In Zuidoost verwijzen meer paramedici door dan in andere wijken. In juli ’23 organiseerde Civic met Elaa en een fysiotherapeut een bijeenkomst voor paramedici, om ze bekender te maken met WoR, o.a. omdat huisartsen nog weinig doorverwijzen. Dit beviel zo goed dat paramedici sindsdien meer doorverwijzen. Het liep niet meteen storm, het gaf net een extra zet. Eigenlijk willen ze dit vaker doen om contacten warm te houden en nog meer enthousiaste contacten op te doen.

Lees hier het interview met de welzijnscoaches van Zuidoost over de pilot met paramedici.

 
2.         Bewegen met plezier: koploper!
In coronatijd zochten mensen vooral een maatje, en was het maatjesarrangement vaak koploper. Nu is dat Bewegen met plezier. Verklaring: Er zijn in Noord intensieve contacten met de huisartsen waarvan een groot deel Krachtige Basis Zorg heeft en daardoor meer mensen kunnen aanmelden voor WoR. Daarnaast krijgen we veel aanmeldingen vanuit de tweede lijn, we zitten met een Gezond Noord loket in het BovenIJ ziekenhuis en daardoor krijgen we nu ook veel aanmeldingen van specialisten voor Oud Noord.
 
Ellen Welsing: pilot apothekers in Nieuw-West
De apotheker heeft diverse, wat langere gespreksmomenten met de patiënt, bv als ze de medicatie bespreken. Ook zij zien mensen die eenzaam zijn, slecht kunnen bewegen en/of financiële problemen hebben. Het kan gaan om mensen die niet per se de huisarts bezoeken en/of waar de apotheker een andere relatie mee heeft, bv omdat er iemand achter de balie zit met eenzelfde religieuze achtergrond. Soms komen hier verhalen naar voren die bij de huisarts niet aan bod komen. Wij zetten samen met Buurtteam een pilot op om te zorgen dat ook apothekers met een gerust hart kunnen verwijzen naar WoR of het Buurtteam in de wijk.

3 mei 2024

In 2023 startte de pilot De kracht van de natuur. Het projectteam stelde een lijst samen van de groeninitiatieven die er in Amsterdam zijn. Deze (moes)tuinen en natuurworkshopaanbieders zijn namelijk kansrijk voor deelnemers van Welzijn op Recept met een voorliefde voor tuinieren of die op een andere manier genieten van de natuur.
 

Wat is de kracht van de natuur?

“Als je buiten beweegt in het groen, dan werkt dat stresverminderend. Letterlijk met je handen in de aarde zitten, geeft je rust. Plus de natuur prikkelt je zintuigen”, vertelt Kirsten Kramer, die De kracht van de natuur in Amsterdam begeleidt. “Als je je verdiept in de details van een plantje, dan helpt dat om je in het hier en nu terug te brengen. En als je dit samen met anderen doet, dan smeedt dat een band.” 

Groenvisie Amsterdam

De kracht van de natuur loopt door in 2024. Het sluit aan op de Amsterdamse Groenvisie. Hierin voorziet de gemeente om samen met haar bewoners de stad te vergroenen. Een groene omgeving met voldoende ontmoetingsplekken, prikkelvrije zones en rustpunten tussen huis en voorzieningen in, moedigt bewoners aan om te bewegen, elkaar te ontmoeten en samen het initiatief te nemen voor een prettige, leefbare buurt, waarin bewoners naar elkaar omzien.
 

Meedoen?

Let wel, het ene groenproject is de andere niet. Welzijn op Recept zoekt met name initiatiefnemers met een sociale blik, die aandacht hebben voor en kunnen geven aan buurtgenoten die dat nodig hebben. Zeker in het begin van een traject. Andere aspecten die na onderzoek belangrijk bleken voor deelnemers zijn de bereikbaarheid van de locatie, de schaalgrootte en of het initiatief op vaste tijden activiteiten organiseert, waarin ze met de deelnemers samen optrekken.
 
De komende maanden inventariseert het projectteam de lijst met verzamelde initiatieven. Zo krijgen potentiële deelnemers, welzijnscoaches en andere collega’s een duidelijk overzicht van de mogelijkheden van de Kracht van de Natuur.
 
Meer weten? Mail welzijnoprecept@amsterdam.nl

3 mei 2024

In juli 2023 organiseerde welzijnsorganisatie Civic samen met een fysiotherapeut en Elaa een kennismakingsbijeenkomst voor ergotherapeuten, diëtisten, fysiotherapeuten en welzijnscoaches. De coaches lichtten toe wat het werk van Welzijn op Recept inhoudt. Daarna gingen de aanwezigen met vraagstellingen aan de slag om te ondervinden waar het werk van de een ophoudt en dat van de ander begint. Zodat je elkaar aanvult en ieder zijn tijd zinvol besteedt. Vragen die aan bod kwamen waren bijvoorbeeld: Wie draagt een maatje aan? Of: wie helpt iemand om zijn tuinspullen weer vast te houden zodat hij kan tuinieren?
 

Maximaal tien uur

Ook bespraken ze waar zorgverleners in de praktijk tegenaanlopen. Ergotherapeut Rosa Jonk komt meestal bij de mensen thuis, spreekt ze ruim een uur en ziet ze elke twee weken. Dan hoort ze wat er naast de lichamelijke klachten nog meer speelt. Rosa: “Er is in Zuidoost bijvoorbeeld een groep oudere mensen, wiens sociale netwerk na het pensioen of overlijden van de partner is weggevallen. Zij ondernemen graag activiteiten, maar durven er niet alleen naar toe te gaan of weten niet waar ze moeten beginnen met zoeken.”
“Als eerstelijnshulpverlener kan ik maximaal 10 uur per kalenderjaar aan een patiënt besteden. Dan is er niet veel ruimte om actief op zoek te gaan naar een activiteit die bij iemand past. Bovendien, zo weet ik nu, is de welzijnscoach veel beter op de hoogte dan ik van het aanbod in de wijk.”
“Dit aanbod verandert ook steeds”, licht welzijnscoach Irith Sy toe. Het is een kwestie van veel initiatieven in de buurt bezoeken en bellen, bellen, bellen om te horen welke activiteiten er (nog) zijn. “Er zijn soms pareltjes in de wijk, die niet alles netjes op een website hebben staan.”
 

Sociale kring

“Het is overigens niet zo simpel als iemand een flyer in de hand drukken en zeggen: veel plezier ermee”, gaat Irith verder. Mensen zijn wantrouwig naar officiële instanties toe, bijvoorbeeld naar aanleiding van de toeslagenaffaire, schamen zich voor hoe hun huis eruitziet waardoor ze liever niemand ontvangen of ervaren geldproblemen. “Laatst was er een mevrouw die graag wilde leren koken, dus we boden haar een maatje aan die met haar naar de markt kon gaan. ‘Dan moet je wel even wachten tot ik weer geld heb!’ riep de vrouw uit.” Rosa beaamt dat geldproblemen in dit stadsdeel regelmatig voorkomen. En dat er veel verschillende culturen naast elkaar wonen, waarbij sommige mensen minder makkelijk afstappen op iemand uit een andere sociale kring.

Warme ontvangst

Irith: “We hebben als welzijnscoach oog voor ieders persoonlijke situatie, kennen veel gratis activiteiten en nemen mensen echt bij de hand. Daarom zoeken we ook naar activiteitenbegeleiders die de deelnemers warm ontvangen. Het gaat om een hele specifieke doelgroep. Sommige mensen zijn al jaren niet meer naar een sociale activiteit buiten de deur geweest. Dan is het extra belangrijk dat er iemand is die aandacht voor ze heeft en dit proces begeleidt.”
 Andersom is de ergotherapeut voor de welzijnscoach van meerwaarde. Zo was er het voorbeeld van een ‘echt oud echtpaartje’ dat graag wilde wandelen, maar niet goed durfde omdat ze bang waren dat ze zouden vallen. Het duurde even voordat Irith een vrijwilliger vond die voldoende medische kennis had om met hen mee te gaan.
Rosa legt uit dat ze met de ouderen kan bespreken waar de valangst vandaan komt en de vrijwilligers en ouderen een training valpreventie kan geven, zodat de kans dat ze vallen zo klein mogelijk wordt. “Zodra een welzijnscoach een activiteit gevonden heeft voor de deelnemer en de vraag komt: hoe zorgen we ervoor dat deze mevrouw of meneer dit ook daadwerkelijk kán doen, speel ik weer een rol.”

Meer deelnemers

Na de bijeenkomst van afgelopen zomer zagen Irith en de pas aangestelde welzijnscoach Haznya Blijd het aantal doorverwijzingen via de ergo- en de fysiotherapeut flink toenemen. Ze schatten in dat nu zo’n 30% van de mensen via de paramedici komt.
Voor de toekomst zijn ze het erover eens dat er nog een bijeenkomst wenselijk is. Want als je elkaar eenmaal gezien en gesproken hebt, dan verwijs je gemakkelijker door. Dat merkt de deelnemer ook. Als de doorverwijzer vertrouwen heeft in een welzijnscoach, dan is het makkelijker voor de deelnemer om de nieuwe persoon te vertrouwen.
“Hiernaast kan meer communicatie bijdragen aan het versterken van de samenwerking, bijvoorbeeld in de vorm van een mailing met actuele activiteiten en thema’s die spelen, zoals kunst en cultuur, groen en de training Aandacht voor mij, bedoeld om in acht bijeenkomsten vrouwen bewuster van hun rol in het gezin en zelfredzamer te maken ”, noemt Haznya. “Of via de wijktours, waarbij we langs buurtinitiatieven gaan, zoals we met de huisartsen doen.”
 

Samen helpen we 

“Laten we betrokken blijven bij elkaar”, besluit Rosa. De ergotherapeuten komen bij de mensen thuis en praten over waar angsten en problemen vandaan komen. En de welzijnscoaches activeren de deelnemers, trekken ze weer naar buiten, waar ze hun netwerk kunnen verstevigen. Rosa: “Er zijn te veel mensen in Zuidoost die op zichzelf zijn aangewezen en niet zo goed voor zichzelf zorgen. Iedereen leidt zijn eigen leven. Samen helpen we ze weer op weg.”
 
Op de hoogte blijven van mogelijke nieuwe bijeenkomsten met paramedici? Vragen? Mail naar welzijnoprecept@amsterdam.nl.
 

30 januari 2024

De landelijke regeling stimuleert huisartsen om werkprocessen anders in te richten, de banden aan te halen en te onderhouden met sociale stichtingen en organisaties in de wijk en eventueel extra medewerkers aan te trekken. Al deze maatregelingen leiden tot meer tijd per consult, bij de patiënt die dat nodig heeft.
 
Anne Annegarn van Elaa meent dat dit precies nodig is om de vraag achter de vraag te stellen: “Als iemand steeds terugkomt met slaapproblemen kan je elke keer een slaapmiddel geven, maar je kan ook onderzoeken wat er aan de hand is en vragen: ‘Waar lig je wakker van? Heb je misschien geldzorgen?’ En als je in je eigen wijk je sociale netwerk goed op orde hebt, dan kan je iemand doorverwijzen naar een hulp- of zorgverlener die echt een oplossing biedt, in plaats van dat je steeds weer aan symptoombestrijding doet.”

Meer doorverwijzingen

In de praktijk leidt Meer Tijd voor de Patiënt tot meer doorverwijzingen naar Welzijn op Recept. En regelmatig met succes. Een goed voorbeeld is een huisarts in Amsterdam-Noord, die 25 van de 26 patiënten op een wachtlijst voor de GGZ doorverwees naar welzijnscoaches. Na drie maanden gaven deze patiënten aan hier zeer tevreden over te zijn.
 

Wat is de rol van Elaa bij Meer Tijd voor de Patiënt?

Anne Annegarn: “Elaa is een Amsterdamse organisatie dat het sociale met het (para)medische domein verbindt. Onze belangrijkste taak is om te signaleren waar de huisarts en de welzijnscoaches behoefte aan hebben, uitdragen hoe ze elkaar aanvullen en ze aan elkaar verbinden. Wij als Elaa zijn het oliemannetje dat zorgt dat alles goed loopt.”
“Er zijn huisartsen die heel blij zijn en zeggen: ‘Welzijn op Recept mogen ze nooit meer afpakken.’ Toch zijn er ook die zeggen: ‘Wat is dat ook alweer?’ De een heeft al een goedlopende praktijk waarin doorverwezen wordt naar welzijnscoaches, de ander heeft er nauwelijks notie van genomen.”

“Vanaf de start van Welzijn op Recept hamerden wij erop dat elke huisartsenpraktijk een vaste welzijnscoach heeft. De patiënten zijn toch kwetsbare personen. Een arts verwijst een patiënt pas door als ze een goede ervaring met iemand hebben. Dat blijft een heikel punt. Daarom is de terugkoppeling na een doorverwijzing ook zo belangrijk. Een huisarts is bij een medisch specialist gewend dat er een brief terugkomt waarin staat of de patiënt aangenomen is, een behandeling krijgt en waarvoor. Voor werkenden in het sociale domein is dit minder vanzelfsprekend. Wij zorgen ervoor dat de werkwijze van het sociale en het medische werkveld beter op elkaar aansluit.”
 

Wat is er nodig voor een goede samenwerking?

“Vertrouwen. Het gebeurt weleens dat een welzijnscoach van baan verandert. Dit is een kwetsbaar moment. Je ziet dan dat de werkrelatie huisarts en welzijnscoach instort omdat die vertrouwde persoon weg is. Mijn advies voor de welzijnscoach is: neem als het even kan tijd om je opvolger in te werken. Ga samen live langs bij de huisarts of wijs op de wijktours die Elaa organiseert. En voor de nieuwkomer: haak eens aan bij een lunch of een werkoverleg bij de huisarts. Kortom, zorg dat de lijn doorloopt.”
“Het is ook zo dat huisartsen meer hand-in eigen boezem mogen steken, want de welzijnscoaches die ik spreek zijn erg flexibel. Ze proberen regelmatig om een afspraak te maken bij een huisartsenpraktijk, die hen buiten de deur houdt omdat de huisarts of de assistent er geen tijd voor heeft. Dan komt dat contact natuurlijk ook lastig tot stand.”
“Als er wederzijdse vertrouwen is, dan neemt de huisarts gemakkelijker contact op met de welzijnscoach en verwijst een patiënt eerder door. Bij een goede samenwerking verminderen we de druk op specialistische zorg en werken we aan een toekomstbestendige zorgsector.”
 

30 januari 2024

Krachtige basiszorg beoogt dat mensen met terugkerende, complexe gezondheidsklachten goed geanalyseerd worden. Dat betekent dat de hulpverlener de problemen meer uitvraagt, zodat er een beter passend zorgadvies volgt. Dit uitvragen gebeurt aan de hand van een vierdomeinenmodel. Samen met de patiënt bespreekt de zorgverlener het samenspel tussen problemen op de vier domeinen: lichamelijk, geestelijk, sociaal en maatschappelijk. In de veronderstelling dat bepaalde klachten naast medisch ook via welzijnszorg op te lossen zijn. Door het gesprek wordt duidelijker wat er precies aan scheelt en wat de patiënt zelf als eerste wil aanpakken.

Integrale aanpak

Welzijnscoach Lenie Smit werkt in Amsterdam Nieuw-West met Krachtige basiszorg. “Dit legt de nadruk op: Hoe ziet iemand zijn eigen leven? Wat wil diegene zelf aanpakken? Een huisarts kan denken dat de oplossing ligt bij het stoppen met roken, maar als de motivatie bij de patiënt ontbreekt, dan werkt dat vaak niet. Het vierdomeinenmodel probeert een patiënt inzichten te geven in wat er gebeurt in diens leven.”
Het doel van Krachtige basiszorg is dat zorg en welzijn met elkaar gaan samenwerken en van elkaar leren, om mensen in achterstandswijken verder te helpen.
 

Doorverwijzing naar Welzijn op Recept

In de wijk Slotermeer, in Amsterdam Nieuw-West, werken alle huisartsen met Krachtige basiszorg, aangevuld met trainingen Positieve gezondheidszorg. Lenie: “In Slotermeer werken de huisarts, welzijnscoach en welzijnsorganisaties nauw met elkaar samen. Doordat ze gebruikmaken van het programma, is er meer tijd voor overleg. De huisarts kijkt nu meer dan voorheen voor een oplossing verder dan de medische kant van het verhaal. Ik zie dat daardoor het aantal doorverwijzingen naar Welzijn op Recept ongeveer verdubbeld is het afgelopen jaar. Een andere uitkomst is dat Slotermeer start met een sociaal medisch beweegnetwerk, waar ook fysio- en ergotherapeuten bij zijn betrokken. De samenwerking heeft een positief effect op de patiënt. Diegene voelt zich nu echt veel meer gehoord.”

Duurzame verbetering

Krachtige basiszorg is in 2017 in Utrecht-Overvecht ontstaan. Uit een eerste evaluatie, mede gefinancierd door de zorgverzekeraars Zilveren Kruis Achmea en CZ, blijkt een positief resultaat. Daarop wordt het breder in Nederland uitgezet. In 2019 implementeert de gemeente Amsterdam het model, in de meest kwetsbare wijken, waar de gezondheidsproblemen zich het snelst stapelen. Uit de evaluatie van het Nivel, dat de eerste twee jaar van toepassen in Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht onderzocht, blijkt dat de kwaliteit van de zorg duurzaam verbetert.

Zie voor meer informatie krachtigebasiszorg.nl

30 januari 2024

Wat houdt je werk als kwartiermaker in?

Die term komt oorspronkelijk uit het leger. Militairen gebruiken het voor de troepen die vooruitgaan en voorbereidingen treffen, voordat de rest van de groep arriveert. In de praktijk zet ik kansrijke projecten op die voornamelijk gericht zijn op duurzame samenwerkingen tussen het medische en het sociale domein, en daarbij ook het informele circuit. Ik ken de praktijk goed. Naast kwartiermaker werk ik deels als praktijkondersteuner GGZ bij twee huisartsen en als leidinggevende in de GGZ bij ARKIN.

Waar gaat Aandacht voor mij over?

Dit programma is in 2019 en 2021 ontwikkeld door Annemiek Winder van Vrouwen Vooruit, met steun vanuit stadsdeel Amsterdam-West. Het richtte zich op een groep migrantenvrouwen die met lichamelijke klachten als rugpijn of moeheid telkens opnieuw in de wachtkamer van de huisarts zaten, omdat bij een doorverwijzing de specialist niets concreets vond. Winder merkte op dat hun problemen steeds groter werden omdat ze weinig buitenshuis kwamen en vrijwel geen contact hadden met andere mensen.

Aandacht voor mij bestaat uit een trainingsprogramma van zes bijeenkomsten van twee uur. De trainers moedigen de vrouwen aan om in beweging te komen en meer zelfredzaam zijn. Het is een soort collectief Welzijn op Recept. Inmiddels loopt dit al geruime tijd met positieve resultaten. Daarom wil de gemeente dit ook in andere stadsdelen aanbieden. Komend jaar gaan we van start in Zuidoost en Oost, in nauwe samenwerking met huisartsen en sleutelfiguren. Daarna volgen Noord en Nieuw-West (met een mannengroep).

Voor wie is het bedoeld?

Voor mensen van verschillende leeftijden en culturen. De deelnemers komen over het algemeen uit meer ‘wij-gerichte’ gemeenschappen. Zaken als voor jezelf opkomen, grenzen aangeven, onafhankelijkheid en zelfontwikkeling, zijn voor hen minder vanzelfsprekend. Terwijl goed voor jezelf zorgen, tijd maken voor jezelf en iets leuks doen, belangrijk zijn voor herstel en een goede gezondheid. Het begon met een groep vrouwen, maar het programma is er voor iedereen die dat nodig heeft. 

 
Om welke voorlichting gaat het?

De deelnemers krijgen bijvoorbeeld workshops over hoe je stress vermindert en wat het belang van bewegen en een gezonde voeding is. Ook krijgen ze assertiviteitstraining en allerlei activiteiten aangeboden. De trainers variëren van diëtisten, fysiotherapeuten, mensen van de GGZ en psychologen.
Het programma verbindt de formele zorg, van paramedici en huisartsen, met de informele zorg, van sleutelfiguren uit de eigen wijk en cultuur. Het contact met deze ervaringsdeskundigen helpt enorm. Zij zitten heel dicht op de belevingswereld van de deelnemers en houden contact met diegenen die af willen haken, bijvoorbeeld omdat de deelnemer de trainer niet goed begrijpt of omdat er te weinig tijd is. Daarom maken we samen met sleutelfiguren het programma.
 

Hoe zie je de rol van de welzijnscoach hierbij?

Welzijnscoaches zijn betrokken bij de start van het programma Aandacht voor mij in een nieuwe wijk. Zij kunnen ook deelnemers aandragen. Welzijnscoaches passen goed bij het programma omdat ze over het algemeen op een invoelende manier praten met de mensen met wie ze werken. Patiënten of deelnemers zijn voor hen op de eerste plaats mensen. Het werk van de welzijnscoach zie ik als het verleiden van mensen tot een fijner leven, met aandacht voor elkaar.
Na afloop van de trainingen evalueren we de resultaten en als de uitkomst positief is, dan draag ik de coördinatie over aan een welzijnscoach, die de verbindende factor is tussen de huisarts en het sociale domein. Zo werken we aan duurzame samenwerkingsverbanden en bereiken we zoveel mogelijk hulpbehoevenden.
 

Hoe werk je aan de verbetering van de rol van de welzijnscoach?

De welzijnscoach heeft een mooie functie als spin in het web. Vanuit mijn werk als praktijkondersteuner bij een huisarts weet ik goed wat er speelt. Ik zie waar huisartsen, praktijkondersteuners én welzijnscoaches tegenaanlopen. Mijn werk als kwartiermaker richt zich er vooral op hoe we de samenwerking beter inrichten. Op zo’n manier dat we elkaars expertise optimaal benutten en niet het werk doen dat beter bij een andere rol past.

We bespreken bijvoorbeeld hoe vaak casuïstiek overleg plaatsvindt tussen de huisarts en de welzijnscoach. Hoe dat eruitziet, zodat de huisarts de patiënten neemt, waar de welzijnscoach niet voor is opgeleid. En welke training een coach nodig heeft om de juiste kennis te vergaren. Uit mijn verkenningen rolt een advies en een opleidingsplan, zodat we welzijnscoaches kunnen toerusten op hun toekomstige werk.
 

Waar loop je in de praktijk het meest tegenaan?

Er is vooral een behoefte aan tijd. De huisartsen hebben structureel te weinig tijd en de praktijkondersteuner vangt veel patiënten op. Je kunt natuurlijk nooit alle zorgen wegnemen van een patiënt, maar met de juiste aanpak kan je misschien wel de eenzaamheid van iemand doorbreken, een luisterend oor hebben of zorgen dat iemand in beweging komt.

Ik zie in de praktijk dat de huisarts en de welzijnscoach elkaar vinden wanneer dat nodig is en ik hoop dat dat nog beter wordt. Dat de lijnen kort zijn, ze weten welke rol wie het beste past en samen de zwaarste casussen dragen. Dan voegt mijn werk echt iets toe aan de kwaliteit van leven van de Amsterdammer.
 
 
 

Creatief atelier

“Kunst helpt bij het uiten van gevoelens en verzacht of heelt het lijden. Met het arrangement krijgen we mensen weer in beweging,” aldus Marike Soeterik, kwartiermaker kunst en cultuur voor Welzijn op Recept Amsterdam. In 2018 is Soeterik betrokken bij de kunst en cultuur pilot in Amsterdam-Oost. Vervolgens rolt zij het op verzoek van de gemeente Amsterdam verder uit in andere wijken. Sinds het najaar van 2022 is het arrangement ook toegankelijk voor Amsterdammers in Zuidoost, Nieuw-West, Noord en Zuid.

Voordeel van de kunstbemiddelaar

Stel iemand komt met psychosociale klachten bij een eerstelijnshulpverlener. Deze persoon kampt bijvoorbeeld met depressieve gedachten, verloor recent een dierbare of is minder goed ter been, dat van invloed is op het welbevinden. De hulpverlener schakelt hierop een welzijnscoach in. Deze denkt na over een manier waarop de cliënt weer mensen ontmoet en meer zingeving in het leven ervaart.

Naast activiteiten in lifestyle, sport en natuur, is het maken of beleven van kunst mogelijk. Het arrangement kunst en cultuur biedt als voordeel dat de welzijnscoach samenwerkt met een kunstbemiddelaar. Iemand die goed op de hoogte is van het bestaande aanbod in de wijk en met de deelnemer bekijkt wat het beste bij deze persoon past. Daarbij kan de coach voor minder bedeelde mensen een (gedeeltelijke) tegemoetkoming in de kosten aanvragen.

“Al komt een stukje van hun droom uit, deelnemers bloeien weer helemaal op,” vertelt Monica Schokkenbroek. Zij is van huis uit kunstenaar en docent beeldende vorming. Daar voegt ze tegenwoordig de functie kunstbemiddelaar aan toe. Soms spreekt ze mensen die geen idee hebben wat ze leuk vinden. Dan praat ze over wat er allemaal mogelijk is, van beeldhouwen in hout of steen, tot sieraden maken. Soms treft ze iemand die er altijd van droomde om te zingen. Dan regelt ze een proefles en polst hoe diegene het ervaart.

Gelijke interesses

“Er was een wat oudere mevrouw die zich wat eenzaam en down voelde,” vertelt Marike Soeterik die met Schokkenbroek samenwerkt. “Ze vroeg eerst een maatje voor haar tuin, daarna een maatje om mee te wandelen. Ze bleef zoeken naar het juiste contact. Totdat ik haar doorverwees naar het BuurtAtelier Koch van Schokkenbroek, waar buurtbewoners en mensen die worstelen met hun mentale gezondheid samen kunstzinnig bezig zijn. Hier ontmoet de vrouw mensen met gelijke interesses. Hoewel ze slecht ter been is, is het bezoek aan het atelier een wekelijks geluksmoment voor haar.”

“Kunst beoefenen is altijd goed, want er kleeft geen kwaliteitsoordeel aan,” vertelt Schokkenbroek. “Het gaat om de artistieke en persoonlijke ontwikkeling. Als iemand ontdekt waar zijn of haar kwaliteiten liggen, dan sterkt dat het zelfvertrouwen.”

“Dan gaan mensen weer in zichzelf geloven,” vult Soeterik aan. “Als meer welzijnscoaches ervaren wat de betekenis van kunst en cultuur is, dan brengen ze het actiever onder de aandacht van eerstelijns hulpverleners, huisartsen, thuiszorg, psychologen en fysiotherapeuten. Daarmee helpen we nóg meer mensen.”

Helemaal vrij

Vijf jaar geleden komt de Amsterdamse student Warsha Krishnasing (35) van een vakantie op Sint-Maarten terug met vuurrode huiduitslag, aanhoudende 39 graden koorts en pijnlijke gewrichten. Het duurt weken voordat de oorzaak bekend is: knokkelkoortvirus. Ze belandt in een jarenlang revalidatieproces. Na drie jaar gaat het beter en wil ze terug de samenleving in. Ze zoekt ‘iets leuks’ om te doen. Wat precies? Dat weet ze niet. Bovendien is onduidelijk hoeveel haar lichaam aankan.

Kunstbemiddelaar Schokkenbroek neemt Krishnasing mee naar een creatief atelier in het Oostelijk Havengebied. Hier probeert ze van alles uit: van aquarellen, tot wolprikken en een zelfportret van gevonden papier. “Monica laat me helemaal vrij in wat ik doe. Eindelijk laat ik alles los. Mijn hoofd is leeg. Als ik schilder denk ik nergens anders aan. Ik ontdek nieuwe technieken en word steeds beter in wat ik doe.”

Van oost naar west

“Hoe fantastisch zou het zijn, als overal in de stad kunstbeoefening mogelijk is, waardoor deelname aan kunst en cultuur een vast onderdeel van welzijn wordt? Het heeft een meerwaarde voor zowel mensen die een oude hobby oppakken, als mensen die iets nieuws uitproberen,” aldus Soeterik. 

Foto: Monica Schokkenbroek